Niet slecht...

Ja, heerlijk! 30 graden, zee, zon, golven, een surfplank met af en toe Bart of Lot er bovenop!

In Nazca hadden we jullie achtergelaten... In een 6-persoons vliegtuigje over de lijnen gevlogen. Vliegen gaat nooit Lottes sterke kant worden... Helaas niet het geheim van de lijnen kunnen ontrafelen. Volgens ons zijn die lijnen gewoon door het ministerie van Toerisme in de woestijn getekend, waardoor nu alle westerse malloten persé over deze woestijn moeten vliegen en de toerisme branche in Nazca floreert.
Na Nazca hebben we ons verplaatst naar Huancachina, een heuse oase. Midden in de woestijn, tussen gigantische zandduinen, plotseling een laguna met palmbomen aan de rand. Bizar. Helaas volledig overladen met toeristen, maar toch wel relaxed plekje om een dagje te zijn. Vanaf deze oase vrij rap over de Panamerican Highway naar het noorden. Lima (druk en noisy en heel veel idioten op de weg) zo snel mogelijk gepasseerd en als tussenstop in Chancay beland in een beetje ´dodgy´ hotel ´de zeemeermin´. Ondanks dat het eten in het restaurantje heerlijk was, rees toch ons vermoeden (vooral door het plastic onder de lakens op het matras) dat deze best wel nette kamers peeshokjes waren voor Peruaanse hoerenlopers, vreemdgangers of Peruaanse stelletjes die nog bij hun ouders wonen. Hm, dat slaapt toch net ietsje minder lekker.
Vanuit Chancay naar Huanchaco, een relaxed vissersdorpje aan het strand. Daar de ruines bekeken van twee pre-inca pyramiden, best wel indrukwekkend. ´s Middags getest of we nog wisten hoe we op een surfplank moeten klauteren, en ja hoor, we kunnen het nog! (een heel klein beetje dan...)
De volgende dag een record gezet, bijna 700 km op een dag gereden, en aangekomen in Mancora, het surfmecca in Peru. En inderdaad, de afgelopen dagen ons vermaakt met uitslapen, boekje lezen, surfen, lekker eten, kampvuur op het strand, en beetje ouwehoeren met andere reizigers. En natuurlijk weer verbranden, je zou zeggen dat je wat kan hebben na 4 maanden op reis, maar nee. Bart zijn knieholtes hebben van alle lichaamsdelen de wedstrijd rood-worden gewonnen (eerder nooit beseft dat met surfen je knieholtes 95% van de tijd vol in de zon liggen). Jim heeft ook weer een paar operaties achter de rug: hij reed 1:50 water en werd door het gebrek aan water snel warm. Uiteindelijk een mechanico gevonden die van wanten wist... de radiator ging als een lekke fietsband in een grote bak met water om gaatjes op te sporen en elk gaatje werd met soldeer dichtgeplakt (en dat waren er nogal wat). En natuurlijk, bij de laatste wasbeurt van Jim waren we de radiator nog vergeten, dus de binnenkant van de radiator heeft nu ook een sopje gehad :-)
Gisteren de grens naar Ecuador overgestoken... eigenlijk zonder problemen, behalve dat we paar uur bezig zijn geweest om de juiste kantoortjes te vinden, best raar voor een ´grens´, toch, dat je hem moet zoeken?

Nu in Guayaquil op zoek naar een goeie aanbieding voor de Galapagos eilanden!!!!

P.s. Eh, foto´s komen waarschijnlijk niet meer, we hebben een hardnekkig virus...